89/1/6
11:42 ص
پله پله تا بخشش :
1)تصمیم به بخشیدن را به خاطر خودم می گیرم.
2)سعی می کنم خودم را به جای طرف مقابلم بگذارم.
3)تصور می کنم رفتار دیگران به قصد اذیت وآزارم نبوده .
4)از خودم می پرسم آیا آنچه اتفاق افتاده است شایسته ی کینه به دل گرفتن ودشمنی است؟
5)با خود می اندیشم آیا کاری که بامن کرده اند با دیگران نکرده ام؟
6)اگر نتوانم اتفاقی را که افتاده است تحمل کنم قیچی بزرگی را مجسم می کنم که رشته ی میان من وجلادم را قطع می کند.
7)درک می کنم که کینه طناب زخیمی است که مرا محکم به آزار رسانم می بندد.
8)حقیقت راهمان طور که هست قبول می کنم.
9)از این فکر دست برمی دارم که فقط ابراز تاسف وندامت طرف می تواند رنجش مرا تسکین دهد.
10)ایمان دارم :"لذتی که در عفو هست در انتقام نیست."
11)وقتی توانستم دیگران را ببخشم به خودم به خاطر بزرگ منشی وداشتن روحی متعالی تبریک می گویم.
منبع:بر گرفته از کتاب 81روش برای آموختن بخشودن دیگران :
مولف:ماری بورل ترجمه:شهرزاد همامی